Reżyseria

Peter Weir

Czas trwania

115’

Tytuł oryginalny

Picnic at Hanging Rock

Język

angielski - napisy polskie

Kraj produkcji

Australia

Rok produkcji

1975

01.08.2025 | 19:00
Piknik pod wiszącą skałą

Jeden z najbardziej zmysłowych i hipnotyzujących filmów w historii kina. „Piknik pod Wiszącą Skałą” Petera Weira powraca po 50 latach na ekrany kin w mistrzowsko odrestaurowanej kopii 4K – w wersji kolorystycznej, jakiej od początku pragnął reżyser. Rekonstrukcja odbyła się pod czujnym okiem samego Petera Weira i autora zdjęć Russella Boyda, a wśród ekipy technicznej odpowiedzialnej za nową wersję znaleźli się polscy specjaliści od postprodukcji z cenionej firmy Fixafilm.

Raz obejrzany, pozostaje w pamięci na zawsze. Peter Weir – twórca „Truman Show” i „Stowarzyszenia Umarłych Poetów” – tworzy kino gęstej atmosfery i niepokoju. „Piknik pod Wiszącą Skałą” to zresztą duchowy przodek „Przekleństw niewinności” Sofii Coppoli i dzieł Davida Lyncha, w którym odbija się echo nienazwanych pragnień, zagubienia i czegoś, co wymyka się prostej logice.

Rok 1900. W dzień świętego Walentego grupa uczennic z elitarnej wiktoriańskiej szkoły z internatem wyrusza pod opieką nauczycielek na wycieczkę do Wiszącej Skały, wulkanicznej formacji położonej w sercu australijskiego buszu. Tam, pod rozedrganym od upału niebem, wydarza się coś niewyjaśnionego – czas się rozmywa, przestrzeń ulega zakrzywieniu, a natura zaczyna oddziaływać na ciała i umysły młodych kobiet. Czy to pradawny rytuał? Zbiorowa halucynacja? A może, jak pisał Edgar Allan Poe: „To, co widzimy i czym się zdajemy, jest snem, który w innym śnie snujemy”? Jedno jest pewne: od tej pory nic już nie będzie takie samo.

Jest coś w „Pikniku pod Wiszącą Skałą”, co nie daje spokoju. Co sprawia, że wraca się do tego filmu, jak do przerwanego snu. Niepokojący, zmysłowy, obsesyjny – kultowy film Petera Weira z 1975 roku to opowieść o niewinności i jej utracie, o młodości stłumionej przez konwenans, o kobiecej cielesności i sile tego, co nieświadome. Miłośnicy stylu coquette, vintage’owych wnętrz, koronkowych sukienek, suszonych kwiatów i subtelnej grozy znajdą tu swoje estetyczne niebo i piekło zarazem. A wygrywany na fletni Pana i organach muzyczny motyw przewodni wprowadzi widzów w hipnotyczny trans.